Ewangelia na dziś (5.11.2020)

Pierwsze czytanie:

(Flp 3,3-8a)
Bracia: My jesteśmy prawdziwie ludem obrzezanym, my, którzy oddajemy cześć w Duchu Bożym i chlubimy się w Chrystusie Jezusie, a nie pokładamy ufności w ciele. Chociaż ja także i w ciele mogę pokładać ufność. Jeśli ktoś inny mniema, że może ufność złożyć w ciele, to ja tym bardziej: obrzezany w ósmym dniu, z rodu Izraela, z pokolenia Beniamina, Hebrajczyk z Hebrajczyków, w stosunku do Prawa faryzeusz, co do gorliwości prześladowca Kościoła, co do sprawiedliwości legalnej stałem się bez zarzutu. Ale to wszystko, co było dla mnie zyskiem, ze względu na Chrystusa uznałem za stratę. I owszem, nawet wszystko uznaję za stratę ze względu na najwyższą wartość poznania Chrystusa Jezusa, Pana mojego.

Psalm:

(Ps 105,2-3.4-5.6-7)
REFREN: Niech się weselą szukający Pana

Śpiewajcie i grajcie Mu psalmy,
rozsławiajcie wszystkie Jego cuda.
Szczyćcie się Jego świętym imieniem,
niech się weseli serce szukających Pana.

Rozważajcie o Panu i Jego potędze,
zawsze szukajcie Jego oblicza.
Pamiętajcie o cudach, które On uczynił,
o Jego znakach, o wyrokach ust Jego.

Potomkowie Abrahama, słudzy Jego,
synowie Jakuba, Jego wybrańcy. On,
Pan, jest naszym Bogiem,
Jego wyroki obejmują świat cały.

 Aklamacja (Mt 11,28)
Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy jesteście utrudzeni i obciążeni, a Ja was pokrzepię.

Ewangelia:

(Łk 15,1-10)
Zbliżali się do Jezusa wszyscy celnicy i grzesznicy, aby Go słuchać. Na to szemrali faryzeusze i uczeni w Piśmie: „Ten przyjmuje grzeszników i jada z nimi”. Opowiedział im wtedy następującą przypowieść: „Któż z was, gdy ma sto owiec, a zgubi jedną z nich, nie zostawia dziewięćdziesięciu dziewięciu na pustyni i nie idzie za zgubioną, aż ją znajdzie? A gdy ją znajdzie, bierze z radością na ramiona i wraca do domu; sprasza przyjaciół i sąsiadów i mówi im: "Cieszcie się ze mną, bo znalazłem owcę, która mi zginęła". Powiadani wam: Tak samo w niebie większa będzie radość z jednego grzesznika, który się nawraca, niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebują nawrócenia. Albo jeśli jakaś kobieta mając dziesięć drachm zgubi jedną drachmę, czyż nie zapala światła, nie wymiata domu i nie szuka starannie, aż ją znajdzie? A znalazłszy ją, sprasza przyjaciółki i sąsiadki i mówi: "Cieszcie się ze mną, bo znalazłam drachmę, którą zgubiłam". Tak samo, powiadam wam, radość powstaje u aniołów Bożych z jednego grzesznika, który się nawraca”.

Komentarze przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego:

 Komentarz do pierwszego czytania:

Dzięki łasce Chrztu św. jesteśmy dzieci Boga. Jak dla Ludu Wybranego obrzezanie jest znakiem wyrażającym przynależność do Boga, tak dla nas chrzest jest niezatartą duchową pieczęcią, która włącza nas do Kościoła Bożego. Dlatego nie koncentrujemy się na tym, co cielesne, ale na modlitwie w Duchu Bożym – na naszym zjednoczeniu z Bogiem i bliźnimi.
Święty Paweł był obrzezany, był gorliwym obrońcą wiary swoich przodków, ale poznał Chrystusa i to Jego uznał za Pana i Mistrza swego życia. Jezus stał się największą wartością w życiu Apostoła Narodów. I dla nas Chrystus jest – i powinien być – największą wartością, fundamentem, drogą, prawdą i życiem. Codzienne zabieganie i troska o to, by sprostać wymogom świata, by nie zostać w tyle, by odnieść sukces, potrafi oddalać nas od Boga, pogrążać w ciemnościach. To Jezus i Jego nauka powinny oświecać nasze życie, być drogowskazami w ziemskiej wędrówce. Gdy Bóg jest na właściwym miejscu w naszym życiu – na pierwszym miejscu – wszystko inne jest na właściwym miejscu.
Dziękujmy za łaskę Chrztu świętego, która czyni nas dziećmi Bożymi, dzięki, której poznajemy Chrystusa, otrzymujemy dostęp do innych sakramentów i do życia w łasce Bożej. Dziękujmy za tych, którzy nam łaskę wiary przekazali i w tej wierze pomagali wzrastać.

Komentarz do psalmu:

Dzisiejszy psalm wspomina wielkie dzieła Boga w historii Narodu Wybranego. By obudzić nadzieję w Izraelitach, którzy byli na wygnaniu, psalmista przypomina o wierności i obecności Boga. Bóg jest zawsze z prześladowanymi i uciskanymi. I dziś także Bóg Ojciec przez Jezusa w Duchu świętym jest i działa w naszym życiu. Spróbujmy to dostrzec w naszej codzienności.

Komentarz do Ewangelii:

Cały rozdział piętnasty Ewangelii według św. Łukasza, to przypowieści o Bożym Miłosierdziu. Jezus kieruje je między innymi do tych, którzy uważali się za sprawiedliwych, a pogardzali słabszymi. Ukazuje, że Boża logika to logika miłości, która nie patrzy na ludzi jak na masę, ale koncentruje się na każdym człowieku, na każdym z nas. Jezus jest Dobrym Pasterzem i szuka każdej, nawet najsłabszej, zagubionej owcy. Bóg jest i Ojcem i Matką, a przypowieść O drachmie podkreśla szczególną misję kobiety. Bóg, tak jak bohaterka przypowieści, szuka tak długo, aż znajdzie, a potem wielce się raduje.
Tak samo w niebie większa będzie radość z jednego grzesznika, który się nawraca, niż z dziewięćdziesięciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebują nawrócenia. Kim są Ci, którzy nie potrzebują nawrócenia? To chyba Aniołowie, Archaniołowe i inne hufce niebieskie. Bo my, ludzie, w czasie naszej ziemskiej pielgrzymki cały czas potrzebujemy nawrócenia. Na szczęście Bóg zanurza nas bezustannie w swoim miłosierdziu.

Komentarze zostały przygotowane przez o. Kazimierza Szałaja SVD

źródło: mateusz.pl