Ewangelia na dziś (27.03.2021)

Pierwsze czytanie:

(Ez 37,21-28)
Tak mówi Pan Bóg: Oto wybieram Izraelitów spośród ludów, do których pociągnęli, i zbieram ich ze wszystkich stron, i prowadzę ich do ich kraju. I uczynię ich jednym ludem w kraju, na górach Izraela, i jeden król będzie nimi wszystkimi rządził, i już nie będą tworzyć dwóch narodów, i już nie będą podzieleni na dwa królestwa. I już nie będą się kalać swymi bożkami i wstrętnymi kultami, i wszelkimi odstępstwami. Uwolnię ich od wszystkich ich wiarołomstw, którymi zgrzeszyli, oczyszczę ich i będą moim ludem, Ja zaś będę ich Bogiem. Sługa mój, Dawid, będzie królem nad nimi i wszyscy oni będą mieć jedynego Pasterza, i żyć będą według moich praw, i moje przykazania zachowywać będą i wypełniać. Będą mieszkali w kraju, który dałem słudze mojemu, Jakubowi, w którym mieszkali wasi przodkowie. Mieszkać w nim będą, oni i synowie, i wnuki ich na zawsze, a mój sługa, Dawid, będzie na zawsze ich władcą. I zawrę z nimi przymierze pokoju: będzie to wiekuiste przymierze z nimi. Założę ich i rozmnożę, a mój przybytek pośród nich umieszczę na stałe. Mieszkanie moje będzie pośród nich, a Ja będę ich Bogiem, oni zaś będą moim ludem. Ludy zaś pogańskie poznają, że Ja jestem Pan, który uświęca Izraela, gdy mój przybytek będzie wśród nich na zawsze.

Psalm:

(Jr 31,10-13)
REFREN: Pan nas obroni, tak jak pasterz owce

Słuchajcie, narody, słowa Pańskiego,
głoście na dalekich wyspach i mówcie:
„Ten, który rozproszył Izraela, znów go zgromadzi
i będzie czuwał nad nim jak pasterz nad swym stadem”.

Pan bowiem uwolni Jakuba,
wybawi go z ręki silniejszego od niego.
Przyjdą z weselem na szczyt Syjonu
i rozradują się błogosławieństwem Pana.

Wtedy dziewica rozweseli się w tańcu
i młodzieńcy cieszyć się będą ze starcami.
Zamienię bowiem ich smutek w radość,
pocieszę ich i rozweselę po ich troskach.

Aklamacja (Ez 18,31)
Odrzućcie od siebie wszystkie grzechy i utwórzcie sobie nowe serca i nowego ducha.

Ewangelia:

(J 11,45-57)
Wielu spośród żydów przybyłych do Marii ujrzawszy to, czego Jezus dokonał, uwierzyło w Niego. Niektórzy z nich udali się do faryzeuszów i donieśli im, co Jezus uczynił. Wobec tego arcykapłani i faryzeusze zwołali Wysoką Radę i rzekli: Cóż my robimy wobec tego, że ten człowiek czyni wiele znaków? Jeżeli Go tak pozostawimy, to wszyscy uwierzą w Niego, i przyjdą Rzymianie, i zniszczą nasze miejsce święte i nasz naród. Wówczas jeden z nich, Kajfasz, który w owym roku był najwyższym kapłanem, rzekł do nich: Wy nic nie rozumiecie i nie bierzecie tego pod uwagę, że lepiej jest dla was, gdy jeden człowiek umrze za lud, niż miałby zginąć cały naród. Tego jednak nie powiedział sam od siebie, ale jako najwyższy kapłan w owym roku wypowiedział proroctwo, że Jezus miał umrzeć za naród, a nie tylko za naród, ale także, by rozproszone dzieci Boże zgromadzić w jedno. Tego więc dnia postanowili Go zabić. Odtąd Jezus już nie występował wśród żydów publicznie, tylko odszedł stamtąd do krainy w pobliżu pustyni, do miasteczka, zwanego Efraim, i tam przebywał ze swymi uczniami. A była blisko Pascha żydowska. Wielu przed Paschą udawało się z tej okolicy do Jerozolimy, aby się oczyścić. Oni więc szukali Jezusa i gdy stanęli w świątyni, mówili jeden do drugiego: Cóż wam się zdaje? Czyżby nie miał przyjść na święto? Arcykapłani zaś i faryzeusze wydali polecenie, aby każdy, ktokolwiek będzie wiedział o miejscu Jego pobytu, doniósł o tym, aby Go można było pojmać.

Komentarze przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego:

Komentarz do pierwszego czytania:

Życie i śmierć naszego Pana, Jezusa Chrystusa, zapoczątkowały nowy czas. Jest to czas nowego przymierza, które Pan Bóg zawarł ze swoim ludem. Przez wieki Izraelici czekali na ponowne zgromadzenie w ramach jednego kraju mieszkańców dawnych królestw Izraela i Judy. Podział na dwa królestwa nastąpił na skutek grzechu, który doprowadził do rozbicia kraju. W późniejszych czasach także podzielone królestwa uległy zniszczeniu, czego przyczyną były kolejne grzechy. Bóg jednak w swoim miłosierdziu doprowadził do zjednoczenia, ponosząc niemałą ofiarę. Pan Bóg jest miłośnikiem jedności, zgody, komunii. Gładzi grzech, gładzi podziały.
Czas nowego, wiecznego przymierza to nie tylko zewnętrzna jedność, ale także powrót do stanu sprzed grzechu pierworodnego, kiedy to człowiek żył w wewnętrznej harmonii z Bogiem i dlatego był wolny od jakiegokolwiek grzechu. Pan Bóg tak bardzo chce się z nami pojednać – chociaż On nie uczynił nam nic złego, a przyczyną zerwania między nami jest ludzka grzeszność – że nie cofa się przed ofiarą, nawet tak wielką jak śmierć jedynego Syna. Co ja w tym Wielkim Poście ofiarowałem, aby odzyskać jedność z moim Bogiem? Co świadomie straciłem? Czego się wyrzekłem? Co chcę jeszcze zrobić, aby być w jedności z Nim?

Komentarz do psalmu:

Często pozwalamy sobie na myślenie, że tylko my sami jesteśmy w stanie zaradzić swoim problemom, a czasem nawet problemom świata. Słyszymy dzisiaj, że Pan nas obroni. Psalmista popiera tę tezę faktami z historii narodu wybranego. Jakimi faktami ze swojego życia ty jesteś w stanie ją wesprzeć? Ile jest w tobie wiary w Bożą Opatrzność, która objawia się w codzienności? Czy różnego rodzaju okresy rozproszenia nie przysłaniają ci tego, co dostajesz od Pana?
Zamienię bowiem ich smutek w radość, pocieszę ich i rozweselę po ich troskach (Jr 31, 13cd).

Komentarz do Ewangelii:

Ofiara Chrystusa w cieniu wielkiej polityki? Lepiej jest dla was, gdy jeden człowiek umrze za lud, niż miałby zginąć cały naród (J 11,50). Raczej wielka polityka w cieniu ofiary Chrystusa. Tego jednak nie powiedział sam od siebie, ale jako najwyższy kapłan w owym roku wypowiedział proroctwo, że Jezus miał umrzeć za naród, a nie tylko za naród, ale także, by rozproszone dzieci Boże zgromadzić w jedno (J 11,51-52). Warto trzeźwo patrzeć na rzeczywistość. Jest ona przede wszystkim przestrzenią, w której Bóg wciąż toczy bój o moje życie, dopiero w dalszej kolejności jest miejscem mojego zmagania o miłość, wpływy, pieniądze itd.
Dzięki Ci, Panie, za Twoją perspektywę. Nie daj mi o niej zapomnieć.

Komentarze zostały przygotowane przez ks. Łukasza Mroczkę

źródło: mateusz.pl

(Ez 18,31)
Odrzućcie od siebie wszystkie grzechy i utwórzcie sobie nowe serca i nowego ducha.

Módlmy się.

 Panie Jezu Boże, ześlijnam Ducha swego, abyśmy potrafili odnowić nasze serca i duszę, abyśmy odrodzili się w wierze i żyli wg Twojej prawdy ukazanej nam przez ofiarę krzyżową Twojego Syna . Amen

Red.