Ewangelia na dziś (23.12)

Pierwsze czytanie:

 (Ml 3, 1-4. 23-24)
Tak mówi Pan Bóg: "Oto Ja wyślę anioła mego, aby przygotował drogę przede Mną, a potem nagle przybędzie do swej świątyni Pan, którego wy oczekujecie, i Anioł Przymierza, którego pragniecie. Oto nadejdzie, mówi Pan Zastępów. Ale kto przetrwa dzień Jego nadejścia i kto się ostoi, gdy On się ukaże? Albowiem On jest jak ogień złotnika i jak ług farbiarzy. Usiądzie więc, jakby miał przetapiać i oczyszczać srebro, i oczyści synów Lewiego, i przecedzi ich jak złoto i srebro, a wtedy będą składać Panu ofiary sprawiedliwe. Wtedy będzie miła Panu ofiara Judy i Jeruzalem jak za minionych dni i pradawnych lat. Oto Ja poślę wam proroka Eliasza przed nadejściem dnia Pańskiego, dnia wielkiego i strasznego. I skłoni on serca ojców ku synom, a serca synów ku ich ojcom, abym nie przyszedł i nie poraził ziemi klątwą".

Psalm:

(Ps 25 (24), 4-5. 8-9. 10 i 14)
REFREN: Podnieście głowy, bo Zbawca nadchodzi

Daj mi poznać Twoje drogi, Panie,
naucz mnie chodzić Twoimi ścieżkami.
Prowadź mnie w prawdzie według swych pouczeń,
Boże i Zbawco, w Tobie mam nadzieję.

Dobry jest Pan i łaskawy,
dlatego wskazuje drogę grzesznikom.
Pomaga pokornym czynić dobrze,
uczy ubogich dróg swoich.

Wszystkie ścieżki Pana są pewne i pełne łaski
dla strzegących Jego praw i przymierza.
Bóg powierza swe zamiary swoim czcicielom
i objawia im swoje przymierze.

Aklamacja
Królu narodów, Kamieniu węgielny Kościoła, przyjdź i zbaw człowieka, którego z mułu utworzyłeś.

Ewangelia:

 (Łk 1, 57-66)
Dla Elżbiety nadszedł czas rozwiązania i urodziła syna. Gdy jej sąsiedzi i krewni usłyszeli, że Pan okazał jej tak wielkie miłosierdzie, cieszyli się z nią razem. Ósmego dnia przyszli, aby obrzezać dziecię, i chcieli mu dać imię ojca jego, Zachariasza. Ale matka jego odpowiedziała: "Nie, natomiast ma otrzymać imię Jan". Odrzekli jej: "Nie ma nikogo w twoim rodzie, kto by nosił to imię". Pytali więc na migi jego ojca, jak by chciał go nazwać. On zażądał tabliczki i napisał: "Jan będzie mu na imię". I zdumieli się wszyscy. A natychmiast otworzyły się jego usta i rozwiązał się jego język, i mówił, błogosławiąc Boga. Wtedy strach padł na wszystkich ich sąsiadów. W całej górskiej krainie Judei rozpowiadano o tym wszystkim, co się zdarzyło. A wszyscy, którzy o tym słyszeli, brali to sobie do serca i pytali: "Kimże będzie to dziecię?" Bo istotnie ręka Pańska była z nim.

Komentarze przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego:

Komentarz do pierwszego czytania:

Prorok Malachiasz zapowiada bliskie nadejście Dnia Pana. Będzie to dzień sądu, który oczyści członków rodów kapłańskich, aby składali ofiary sprawiedliwe. Sąd dosięgnie wszystkich popełniających grzechy ciężkie. Dzień ten, jak ogień, pochłonie występnych, a oczyści sprawiedliwych. Przyjście Pana sprawi, że ukaże się różnica między sprawiedliwym a występnym. Malachiasz nawołuje do nawrócenia. Przestrzega, żeby zaprzestać kpienia i szydzenia z Boga. Bóg domaga się religijności wewnętrznej i czystości serca.
To nawoływanie Proroka jest zapowiedzią misji największego wśród proroków – Jana Chrzciciela, który przygotuje drogę Panu w mocy i duchu Eliasza. Taką zapowiedzią kończą się ostatnie słowa Księgi Proroka Malachiasza, czyli posłańca Pana. Nastała era mesjańska, w której będziemy mogli doświadczyć odnowienia kultu, porządku moralnego i całego człowieka w Chrystusie, w Bóstwie i Człowieczeństwie Syna Bożego.
Prośmy, zatem Boga, aby umocnił nas łaską w czuwaniu i gotowości na Jego spotkanie, by nie zmarnować łaski Jego miłości, podejmując szczerą drogę powrotu do Boga w Jezusie Wcielonym, pełnym miłosierdzia.

Komentarz do psalmu:

Mimo, że w całości Psalm 25 jest zaliczany do gatunku lamentacji, to zawiera w sobie elementy modlitwy i prośby o charakterze mądrościowym. Psalmista odwołuje się do dobroci i łaskawości Boga, Tylko Bóg jest gwarantem wypełnienia przymierza, jakie zawarł z ludzkością. Świadom tego faktu psalmista wpatruje się w niezwykłe miłosierdzie Boga i prosi o łaskę wierności, która ma źródło w Bogu.

Komentarz do Ewangelii:

Proroctwo Malachiasza o Dniu Pana i przyjściu Eliasza wypełnia się w narodzinach i misji Jana Chrzciciela. Centralne miejsce w narodzinach Poprzednika Jezusa ma nadanie imienia. Pojawia się ono w tekście kilkakrotnie. Jan będzie mu na imię. Imię to oznacza „łaskę, dar, miłość”. Nie było nikogo w rodzie Zachariasza, kto by nosił takie imię. Jest ono zapowiedzią łaski i miłości Boga wobec wszystkich, którzy usłuchają głosu Jana, by przygotować drogę dla Jezusa. Zachariasz zaczyna mówić. Człowiek otrzymuje dar głoszenia chwały Boga. Bojaźń Boża, która jest początkiem mądrości w poszukiwaniu prawdy Bożej, ogarnia wszystkich. Dlatego pada pytanie, które staje się próbą odczytywania znaków Bożych: Kimże będzie to dziecię? Bo istotnie ręka Pańska była z nim. Rozpoczęła się era mesjańska, w której otrzymujemy m.in. umiejętność rozsądzania między sprawiedliwością a niesprawiedliwością, prawdą a kłamstwem, życiem a śmiercią. Najpierw jednak, aby te dary przyjąć, trzeba oczyścić serce.

Komentarze zostały przygotowane przez ks. dr Leszeka Rasztawickiego

źródło: mateusz.pl

Królu narodów, Kamieniu węgielny Kościoła, przyjdź i zbaw człowieka, którego z mułu utworzyłeś.

Módlmy się.

 "Boże w dobroci nigdy nie przebrany, żadnym językiem nie wypowiedziany. Ty jesteś godzien, Ty jesteś godzień wszelakiej miłości, poszanowania, poszanowania, chwały uczciwości" Amen

Red.