Ewangelia na dziś (18.12)

Pierwsze czytanie:

 (Jr 23, 5-8)
"Oto nadchodzą dni – mówi Pan – kiedy wzbudzę Dawidowi Odrośl sprawiedliwą. Będzie panował jako król, postępując roztropnie, i będzie wykonywał prawo i sprawiedliwość na ziemi. W jego dniach Juda dostąpi zbawienia, a Izrael będzie mieszkał bezpiecznie. To zaś będzie imię, którym go będą nazywać: „Pan naszą sprawiedliwością”. Dlatego właśnie nadchodzą dni – mówi Pan – kiedy nie będą już mówić: Na życie Pana, który wyprowadził synów Izraela z ziemi egipskiej, lecz raczej: Na życie Pana, który wyprowadził i przywrócił pokolenie domu Izraela z ziemi północnej i ze wszystkich ziem, po których ich rozproszył; tak że będą mogli mieszkać na swej ziemi".

Psalm:

(Ps 72 (71), 1b-2. 12-13. 18-19ab)
REFREN: Pokój zakwitnie, kiedy Pan przybędzie

Boże, przekaż Twój sąd królowi,
a Twoją sprawiedliwość synowi królewskiemu.
aby Twoim ludem rządził sprawiedliwie
i ubogimi według prawa.

Wyzwoli bowiem biedaka, który go wzywa,
i ubogiego, który nie ma opieki.
Zmiłuje się nad biednym i ubogim,
nędzarza ocali od śmierci.

Błogosławiony niech będzie Pan, Bóg Izraela,
który sam czyni cuda.
Na wieki niech będzie błogosławione Jego imię,
a Jego chwała niech wypełni ziemię.

Aklamacja
Wodzu domu Izraela, który na Synaju dałeś Prawo Mojżeszowi, przyjdź nas odkupić mocą Twojego ramienia.

Ewangelia:

(Mt 1, 18-24)
Z narodzeniem Jezusa Chrystusa było tak. Po zaślubinach Matki Jego, Maryi, z Józefem, wpierw nim zamieszkali razem, znalazła się brzemienną za sprawą Ducha Świętego. Mąż Jej, Józef, który był człowiekiem sprawiedliwym i nie chciał narazić Jej na zniesławienie, zamierzał oddalić Ją potajemnie. Gdy powziął tę myśl, oto Anioł Pański ukazał mu się we śnie i rzekł: "Józefie, synu Dawida, nie bój się wziąć do siebie Maryi, twej Małżonki; albowiem z Ducha Świętego jest to, co się w Niej poczęło. Porodzi Syna, któremu nadasz imię Jezus, On bowiem zbawi swój lud od jego grzechów". A stało się to wszystko, aby się wypełniło słowo Pańskie powiedziane przez Proroka: "Oto Dziewica pocznie i porodzi Syna, któremu nadadzą imię Emmanuel", to znaczy Bóg z nami. Zbudziwszy się ze snu, Józef uczynił tak, jak mu polecił Anioł Pański: wziął swoją Małżonkę do siebie.

Komentarze przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego:

Komentarz do pierwszego czytania:

Przychodzący Pan będzie nazywał się Pan naszą sprawiedliwością. On wyprowadza z każdej nowej niewoli. Wyprowadził Izraelitów z niewoli egipskiej, a potem z kolejnej, tym razem babilońskiej. A z jakiej niewoli chce wyprowadzić nasze społeczeństwo, mnie? Może z indywidualizmu do bezinteresowności, z szukania przyjemności do poświęcania się, ze ślizgania się po powierzchni, zapraszając do patrzenia w głąb, z natłoku informacji ku ciszy, z chaosu do prawdy. Wyprowadzanie z niewoli może być bolesne jak narodziny, ale przynosi światło i szczęście. Przeciwieństwem niewoli jest wolność, która stała się aktualnie pojęciem absolutnym, określającym niezależność, swobodę, luz. Prawdziwą wolność przynosi oczekiwany przez proroka Jeremiasza król, który w Osobie Chrystusa oddaje siebie człowiekowi. A oddać siebie to znaczy ograniczyć swoją wolność ze względu na drugiego. Ograniczenie wolności własnej byłoby czymś negatywnym i przykrym – miłość sprawia, że jest ono czymś pozytywnym, radosnym, twórczym. Wolność jest dla miłości (Jan Paweł II, Miłość i odpowiedzialność, Towarzystwo Naukowe KUL, 2001, str. 120). Mesjasz, na którego czekamy, jest sprawiedliwym królem, który ma poprowadzić swój naród na drogę suwerenności, prawdy i wolności.

Komentarz do psalmu:

Uniesienie psalmisty: Chwała niech wypełni ziemię - zaprasza nas do wychwalania chwały Chrystusa, Jednorodzonego Syna Bożego w pełni objawionego w tajemnicy Wcielenia. Chwała przychodzącego króla przyniesie sprawiedliwość, dobre rządy, zmiłowanie nad ubogimi, wyzwolenie biednych, ocalenie nędzarzy. Obecność Mesjasza na ziemi sprawi cuda miłości, poszanowania i pokoju.

Komentarz do Ewangelii:

Józefie, synu Dawida - to tytuł mesjański, który słyszymy w dzisiejszej Ewangelii, odnoszący się do męża Maryi. Słowa te zapraszają mnie do głębokiej refleksji nad tym, kim jestem, do czego jestem powołany. Józef ma wielkie wątpliwości. Największa z nich to ta czy otworzyć się na moc i potęgę Boga, czy pozostać w swoich małych planach, które tak szybko się zmieniają. Wielkość tego mężczyzny polega właśnie na tym, że otwiera się na coś większego, coś, co go przekracza, na piękno, wielkość i moc dobra. Józef akceptuje słowa anioła i od tego momentu troszczy się o dzieło Boga w sobie i w Maryi, która od tej pory jest mu na nowo zadana. A ja mogę otworzyć się na dzieła Boga we mnie i w drugim człowieku. Nie bać się tego, że Bóg może zmienić mi życie, lecz tego, by nie pozostać w tym samym miejscu, bez poszukania Jego oblicza i kochania Go coraz więcej.

Komentarze zostały przygotowane przez s. Annę Juźwiak AP

źródło: mateusz.pl

 Wodzu domu Izraela, który na Synaju dałeś Prawo Mojżeszowi, przyjdź nas odkupić mocą Twojego ramienia.

Módlmy się.

 Boże Ty zesłałeś na Syna swego aby nas odkupił, Tobie chwała na wieki. Amen

Red.