Ewangelia na dziś (14.12.2020)

Pierwsze czytanie:

(Lb 24,2-7.15-17a)
Gdy Balaam podniósł oczy i zobaczył Izraela rozłożonego obozem według swoich pokoleń, ogarnął go Duch Boży i zaczął głosić proroctwo swoje, mówiąc: „Wyrocznia Balaama, syna Beora; wyrocznia męża, który wzrok ma przenikliwy; wyrocznia tego, który słyszy słowa Boże, który ogląda widzenie Wszechmocnego, który pada, a oczy mu się otwierają. Jakubie, jakże piękne są twoje namioty, mieszkania twoje, Izraelu! Jak szerokie doliny potoków, jak ogrody nad brzegiem strumieni lub jak aloes, który Pan sadził, i jak cedry nad wodami. Płynie woda z jego wiader, a zasiew jego ma wilgoć obfitą; król jego wiele mocniejszy niż Agag, królestwo jego w górę wyniesione". I wygłosił swoje proroctwo, mówiąc: "Wyrocznia Balaama, syna Beora; wyrocznia męża, który wzrok ma przenikliwy; wyrocznia tego, który słyszy słowa Boże, który ogląda widzenie Wszechmocnego, a w wiedzy Najwyższego ma udział, który pada, a oczy mu się otwierają. Widzę go, lecz jeszcze nie teraz, dostrzegam go, ale nie z bliska: wschodzi Gwiazda z Jakuba, a z Izraela podnosi się berło”.

Psalm:

(Ps 25,4bc-5ab,6-7bc,8-9)
REFREN: Naucz mnie chodzić Twoimi ścieżkami

Daj mi poznać Twoje drogi, Panie,
naucz mnie chodzić Twoimi ścieżkami.
Prowadź mnie w prawdzie według Twych pouczeń,
Boże i Zbawco, w Tobie mam nadzieję.

Wspomnij na swoje miłosierdzie, Panie,
na swoją miłość, która trwa od wieków.
Tylko o mnie pamiętaj w swoim miłosierdziu, * ze względu na dobroć Twą, Panie.

Dobry jest Pan i prawy,
dlatego wskazuje drogę grzesznikom.
Pomaga pokornym czynić dobrze,
pokornych uczy dróg swoich.

Aklamacja (Ps 85,8)
Okaż nam, Panie, łaskę swoją, i daj nam swoje zbawienie.

Ewangelia:

(Mt 21,23-27)
Gdy Jezus przyszedł do świątyni i nauczał, przystąpili do Niego arcykapłani i starsi ludu z pytaniem: „Jakim prawem to czynisz? I kto Ci dał tę władzę?” Jezus im odpowiedział: „Ja też zadam wam jedno pytanie; jeśli odpowiecie Mi na nie, i Ja powiem wam, jakim prawem to czynię. Skąd pochodzi chrzest Janowy: z nieba czy od ludzi?” Oni zastanawiali się między sobą: „Jeśli powiemy: "z nieba", to nam zarzuci: "Dlaczego więc nie uwierzyliście mu?" A jeśli powiemy: "od ludzi", boimy się tłumu, bo wszyscy uważają Jana za proroka”. Odpowiedzieli więc Jezusowi: „Nie wiemy”. On również im odpowiedział: „Więc i Ja wam nie powiem, jakim prawem to czynię”.

Komentarze przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego:

Komentarz do pierwszego czytania:

Balaam był pogańskim prorokiem wynajętym przez Balaka, króla Moabu, aby przekląć Izraelitów nadchodzących od strony pustyni. Balaam jednak wbrew zadaniu, które zostało mu powierzone, nie mógł wypowiedzieć słowa przekleństwa, ale zaczął błogosławić Izraela. Bóg posłużył się człowiekiem, który był wierny swemu powołaniu prorockiemu. Balaam powiedział: „Czyż nie muszę powiedzieć tego, co Pan włożył w moje usta” (Lb 23, 12), „wyrocznia tego, który słyszy słowa Boże, który ogląda widzenie Wszechmocnego” (Lb 24, 4). Bóg znalazł sposób, by obwieścić światu jedno z ważniejszych mesjańskich proroctw: „wschodzi Gwiazda z Jakuba, a z Izraela podnosi się berło”. Jest to piękna zapowiedź tego, co ma się wydarzyć, na co czekał lud Boży. Na to czekamy również my, w odniesieniu do ponownego przyjścia Jezusa na ziemię.
Każdy z nas czasami ma wątpliwości, czy Bóg sobie poradzi z tymi, którzy przeklinają, złorzeczą, czynią nieprawość. Czy znajdzie rozwiązanie dla trudnych spraw rodzinnych, społecznych? Czy pozyska tych, którzy od Niego odeszli lub Go jeszcze nie znają? Czytana dziś historia pokazuje nam, że dla Boga nie ma nic niemożliwego, że jest prawdziwie wszechmocny. Bóg jest również bardzo kreatywny, często zaskakuje nas i zadziwia swoim działaniem.

Komentarz do psalmu:

Na drodze życia napotykamy różne przeszkody i niebezpieczeństwa. Bóg wskazuje nam kierunek, jest drogowskazem, informuje nas, gdzie mamy pójść. Opierając się na Bogu, możemy być pewni, że nie zawiedziemy się. Przecież Jemu zależy na nas. Z Nim jesteśmy bezpieczni, On codziennie uczy nas, jak kroczyć Jego ścieżkami. Bóg chce dla nas szczęścia, jest dobry i łaskawy, pełen miłości i miłosierdzia, które nam nieustannie okazuje.
A czy Ty idziesz drogą wskazaną przez Pana? A może kierujesz się własnymi prawami i masz swoją wizję drogi?

Komentarz do Ewangelii:

Arcykapłani i starsi ludu wątpią w Jezusa. Nie przekonuje ich to, co widzieli na własne oczy, co słyszeli i być może czego doświadczali w obecności Jezusa. Chcieli jeszcze bezpośredniego potwierdzenia: „jakim prawem to czynisz?”
A czy my czasami nie postępujemy jak owi arcykapłani, zadając Bogu nieustannie pytania, prosząc ciągle o znaki, wątpiąc w cuda, których jesteśmy świadkami? Trudno nas przekonać do tego, że Jezus jest posłany przez Ojca dla naszego zbawienia. Trudno przyjąć, że Bóg jest dawcą „wszystkiego” i chce naszego dobra. Trudno uwierzyć, że daje nam się cały w Eucharystii. A przecież Syn stał się człowiekiem, umarł za mnie i za Ciebie, byśmy mogli żyć.

Komentarze zostały przygotowane przez Aleksandrę Mordel

źródło: mateusz.pl