Ewangelia na dziś (14.04.2021)

Pierwsze czytanie:

(Dz 5,17-26)
Arcykapłan i wszyscy jego zwolennicy, należący do stronnictwa saduceuszów, pełni zazdrości zatrzymali Apostołów i wtrącili ich do publicznego więzienia. Ale w nocy anioł Pański otworzył bramy więzienia i wyprowadziwszy ich powiedział: Idźcie i głoście w świątyni ludowi wszystkie słowa tego życia! Usłyszawszy to weszli o świcie do świątyni i nauczali. Tymczasem arcykapłan i jego stronnicy zwołali Sanhedryn i całą starszyznę synów Izraela. Posłali do więzienia, aby ich przyprowadzono. Lecz kiedy słudzy przyszli, nie znaleźli ich w więzieniu. Powrócili więc i oznajmili: Znaleźliśmy więzienie bardzo starannie zamknięte i strażników stojących przed drzwiami. Po otwarciu jednak nie znaleźliśmy wewnątrz nikogo. Kiedy dowódca straży świątynnej i arcykapłani usłyszeli te słowa, nie mogli pojąć, co się z nimi stało. Wtem nadszedł ktoś i oznajmił im: Ci ludzie, których wtrąciliście do więzienia, znajdują się w świątyni i nauczają lud. Wtedy dowódca straży poszedł ze sługami i przyprowadził ich, ale bez użycia siły, bo obawiali się ludu, by ich samych nie ukamienował.

Psalm:

(Ps 34,2-9)
REFREN: Biedak zawołał i Pan go wysłuchał

Będę błogosławił Pana po wieczne czasy,
Jego chwała będzie zawsze na moich ustach.
Dusza moja chlubi się Panem,
niech słyszą to pokorni i niech się weselą.

Wysławiajcie razem ze mną Pana,
wspólnie wywyższajmy Jego imię.
Szukałem pomocy u Pana, a On mnie wysłuchał
i wyzwolił od wszelkiej trwogi.

Spójrzcie na Niego, a rozpromienicie się radością,
oblicza wasze nie zapłoną wstydem.
Oto zawołał biedak i Pan go usłyszał,
i uwolnił od wszelkiego ucisku.

Anioł Pański otacza szańcem bogobojnych,
aby ich ocalić.
Skosztujcie i zobaczcie, jak Pan jest dobry,
szczęśliwy człowiek, który znajduje w Nim ucieczkę.

Aklamacja (J 3,16)
Tak Bóg umiłował świat, że dał swojego Syna Jednorodzonego; każdy, kto w Niego wierzy, ma życie wieczne.

Ewangelia:

(J 3,16-21)
Jezus powiedział do Nikodema: Tak Bóg umiłował świat, że dał swojego Syna Jednorodzonego; każdy, kto w Niego wierzy, ma życie wieczne. Albowiem Bóg nie posłał swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale po to, by świat został przez Niego zbawiony. Kto wierzy w Niego, nie podlega potępieniu; a kto nie wierzy, już został potępiony, bo nie uwierzył w imię Jednorodzonego Syna Bożego. A sąd polega na tym, że światło przyszło na świat, lecz ludzie bardziej umiłowali ciemność aniżeli światło: bo złe były ich uczynki. Każdy bowiem, kto się dopuszcza nieprawości, nienawidzi światła i nie zbliża się do światła, aby nie potępiono jego uczynków. Kto spełnia wymagania prawdy, zbliża się do światła, aby się okazało, że jego uczynki są dokonane w Bogu.

Komentarze przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego:

Komentarz do pierwszego czytania:

Mamy oto kolejne czytanie, które opisuje głoszenie słowa Bożego przez Apostołów. Tego entuzjazmu wiary w zmartwychwstałego Pana nie mogą zatrzymać opinie innych osób, tortury, więzienie. Słowo Boże, jak promienie światła słonecznego, pragnie oświecać tych, którzy pozostają jeszcze w mroku niewiary.
Z dzisiejszego czytania wynika też nauka, że nie możemy podporządkowywać się rozporządzeniom władz świeckich, które naruszają naszą wolność. Zawsze powinniśmy postępować według głosu Boga, który poucza nas w naszym sumieniu. Winniśmy Jemu uległość. Dzisiejsza argumentacja osób, które chcą zamknąć usta wierzącym, to działania w imię poprawności politycznej. Krzyczą wciąż o szacunku dla innych przekonań, podczas gdy sami pogardzają wartościami chrześcijańskimi. Pragną równości, a wiemy przecież, że między prawdą a kłamstwem nie ma równości. Nie dajmy się zwieść tej obłudzie. Tu, w Polsce, we własnym kraju, to my jesteśmy gospodarzami i powinniśmy trzymać się naszych tradycji, natomiast inni powinni się im podporządkować, nie na odwrót.

Komentarz do psalmu:

Refren dzisiejszego psalmu jest wzruszający: Biedak zawołał i Pan go wysłuchał. Możemy się zastanowić, co było powodem spełniania prośby tej ubogiej osoby. Przypuszczamy, że wiara. Mógł stracić dobra materialne, zostać opuszczonym przez rodzinę czy przyjaciół, ale zachował to, co najcenniejsze: swoją wiarę. Dziś ludzie w większości są wykształceni, posiadają obfitość jedzenia, ubrań, lecz brakuje im tego, co najcenniejsze. Żyjmy tak i kalkulujmy tak, abyśmy nigdy nie stracili wiary. Przez nią bowiem wszystko możemy odzyskać i jesteśmy najbogatsi, bo to ona jednoczy nas z Bogiem.

Komentarz do Ewangelii:

Jezus w swoich słowach objawia wielką miłość Boga Ojca do ludzkości. Jest ona tak wielka, że z jej powodu ofiarował swojego jedynego Syna, Jezusa Chrystusa. Nie posłał Go na ziemię dla potępienia ludzi, lecz dla uzdrowienia. Jednak istnieje jeden warunek: trzeba w Niego uwierzyć. Brak wiary w Syna Bożego skazuje na potępienie. Jest to odrzucenie człowieka ze strony Boga. Bóg nie zbawia nikogo na siłę. Każdy ma wolną wolę. Jest to nasz przywilej, ale czasami i pułapka dla tych, którzy dali się złapać w kłamstwo złego ducha. Wśród powodów niewiary na pierwszym miejscu wyłania się problem subiektywnej oceny danej osoby, która opiera się na relatywizmie. Odrzuca ona jedną prawdę obiektywną na rzecz wielu przypuszczalnych. W swoim umyśle nadaje im ten sam statut i nie podejmuje decyzji ich przyjęcia, pozostając jedynie obserwatorem. Zamiast wybrać Boga, wybiera nicość. Tak naprawdę staje się czcicielem samego siebie. Jednak zdajemy sobie sprawę, że zbawić się bez łaski Bożej nie możemy.

Komentarze zostały przygotowane przez ks. Michała Dłutowskiego

źródło: mateusz.pl

(J 3,16-21) Jezus powiedział do Nikodema: Tak Bóg umiłował świat, że dał swojego Syna Jednorodzonego; każdy, kto w Niego wierzy, ma życie wieczne. Albowiem Bóg nie posłał swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale po to, by świat został przez Niego zbawiony. 

Módlmy się.

 Abyśmy potrafili realizować Boży Plan Zbawienia i niezaprzepaścili ofiary Pana naszego Jezusa Chrystusa.

Red.