Ewangelia na dziś (12.01.2021)

Pierwsze czytanie:

(Hbr 2, 5-12)
Nie aniołom Bóg poddał przyszły świat, o którym mówimy. Ktoś to gdzieś potwierdził uroczyście, mówiąc: "Czym jest człowiek, że pamiętasz o nim, albo syn człowieczy, że się troszczysz o niego; mało co mniejszym uczyniłeś go od aniołów, chwałą i czcią go uwieńczyłeś. Wszystko poddałeś pod jego stopy". Ponieważ zaś poddał Mu wszystko, nic nie zostawił, co by nie było Mu poddane. Teraz wszakże nie widzimy jeszcze, aby wszystko było Mu poddane. Widzimy natomiast Jezusa, który mało co od aniołów był mniejszy, chwałą i czcią uwieńczonego za mękę śmierci, iż z łaski Bożej zaznał śmierci za każdego człowieka. Przystało bowiem Temu, dla którego wszystko i przez którego wszystko istnieje, który wielu synów do chwały doprowadza, aby przewodnika ich zbawienia udoskonalił przez cierpienia. Tak bowiem Ten, który uświęca, jak ci, którzy mają być uświęceni, od Jednego wszyscy pochodzą. Z tej to przyczyny nie wstydzi się nazywać ich braćmi swymi, mówiąc: "Oznajmię imię Twoje braciom moim, pośrodku zgromadzenia będę Cię wychwalał".

 Psalm:

 (Ps 8, 2ab i 5. 6-7. 8-9)
REFREN: Dałeś Synowi władzę nad swym dziełem

O Panie, nasz Panie,
jak przedziwne jest Twoje imię po całej ziemi.
Czym jest człowiek, że o nim pamiętasz,
czym syn człowieczy, że troszczysz się o niego?

Uczyniłeś go niewiele mniejszym od aniołów,
uwieńczyłeś go czcią i chwałą.
Obdarzyłeś go władzą nad dziełami rąk Twoich,
wszystko złożyłeś pod jego stopy:

Owce i bydło wszelakie,
i dzikie zwierzęta,
ptaki niebieskie i ryby morskie,
wszystko, co szlaki mórz przemierza.

 Aklamacja (1 Tes 2, 13)
Przyjmijcie słowo Boże nie jako słowo ludzkie, ale jak jest naprawdę, jako słowo Boga.

Ewangelia:

(Mk 1, 21-28)
W Kafarnaum Jezus w szabat wszedł do synagogi i nauczał. Zdumiewali się Jego nauką: uczył ich bowiem jak ten, który ma władzę, a nie jak uczeni w Piśmie. Był właśnie w ich synagodze człowiek opętany przez ducha nieczystego. Zaczął on wołać: "Czego chcesz od nas, Jezusie Nazarejczyku? Przyszedłeś nas zgubić. Wiem, kto jesteś: Święty Boga". Lecz Jezus rozkazał mu surowo: "Milcz i wyjdź z niego!" Wtedy duch nieczysty zaczął nim miotać i z głośnym krzykiem wyszedł z niego. A wszyscy się zdumieli, tak że jeden drugiego pytał: "Co to jest? Nowa jakaś nauka z mocą. Nawet duchom nieczystym rozkazuje i są Mu posłuszne". I wnet rozeszła się wieść o Nim wszędzie po całej okolicznej krainie galilejskiej.

 Komentarze do poszczególnych czytań przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego

Komentarz do pierwszego czytania:

To, że nie aniołom Bóg poddał przyszły świat, to my bardzo dobrze wiemy, wystarczy popatrzeć w lustro, by dostrzec, że nikt z nas nie jest aniołem. W lustrze zobaczymy samych siebie: pogrążonych w słabościach, pogrążonych w grzechach, bez skrzydeł, ale z tego stanu mało anielskiego Bóg chce nas wyprowadzać i to wyprowadza nas przez posługę jednego Człowieka, a zarazem Syna Bożego – Jezusa Chrystusa. On, mimo, że z jednej strony jest wielki, jest ponad całym stworzeniem, to z drugiej strony stał się jednym z nas, stał się podobny do nas we wszystkim oprócz grzechu. On w swoim życiu doświadczył cierpienia, którego my doświadczamy. On wziął na siebie nasze cierpienia i przez swoje cierpienie nie tylko utożsamił się z nami, ale za nas doznał śmierci po to, byśmy my mogli żyć. Dlatego w Jezusie, który przyjął naszą zranioną grzechem naturę, znajdujemy Tego, który nas wyzwala spod panowania śmierci, który daje nam nowe życie, który przywraca nam godność dzieci Bożych. Dzięki Niemu stajemy się braćmi, stajemy się dziećmi Bożymi i współdziedzicami Jego Królestwa.

Komentarz do psalmu:

W refrenie dostrzegamy kontynuację myśli z Listu do Hebrajczyków: dałeś Synowi władzę nad swym dziełem. To proroczy psalm, w którym opisane jest zadziwienie nad wielkością i godnością człowieka. Najpełniej oczywiście dokonało się to w Jezusie, ale w Nim my też doświadczamy takiej godności, która wynosi nas ponad wszelkie stworzenia na tym świecie. Jesteśmy wyjątkowi, jesteśmy stworzeni na obraz Pana Boga i napełnieni Jego tchnieniem, tchnieniem Jego życia.
Z samej racji, że jesteśmy stworzeni przez Pana Boga, posiadamy wielką godność, o której dziś część z nas zapomina lub nawet jej zaprzecza. Dzisiaj ta nasza ludzka godność jest bardzo często deprecjonowana, gubiona, a wręcz odrzucana.
Z jednej strony tej godności pozbawia nas grzech, a z drugiej strony Jezus, Syn Boży, nam tę godność przywraca przez to, że staje się Zbawicielem i Odkupicielem. Dzięki Jezusowi wszystko zostaje przywrócone do tego pierwotnego stanu, który Pan Bóg zamierzył co do każdego z nas. W Jezusie odzyskujemy swoją godność i dlatego bardzo ważne staje się nasze osobiste przyjęcie Go jako Pana i Zbawiciela.

Komentarz do Ewangelii:

Wielką pokusą naszych czasów jest sprowadzenie Pana Jezusa do naszego poziomu. Niektórzy utrzymują, że Jego droga to jedna z możliwych do wyboru dróg życia, że Jego nauczanie, Ewangelia, Przykazania Boże, to tylko jedna z wielu możliwości, że w świecie są różne alternatywy, że człowiek może czerpać z różnych źródeł, że może się karmić, czym chce, a między innymi może się karmić nauką Pana Jezusa.
Dzisiejsze Słowo przypomina nam, że nauka Pana Jezusa jest inna, że to nie jest ludzka nauka, że to nauka samego Boga głoszona z mocą i wszyscy, którzy się wsłuchują w to Słowo i dopuszczają Je do swojego życia, doświadczają mocy tego Słowa. Doświadczają mocy, która jest w stanie wyzwalać człowieka spod panowania szatana, jest w stanie uwalniać go od piekła, przywracać mu utraconą godność dziecka Bożego.
Ważne jest to, byśmy przychodząc do Jezusa, wsłuchując się w Jego Słowo, przyjmowali je otwartym serce, byśmy mogli doświadczyć, że jest to inna nauka, niż nauka ludzka, byśmy mogli zacząć się zdumiewać tą nauką, zdumiewać tym, czego Jezus nas uczy i jak to robi. Ale żeby się tym zdumieć, trzeba uwierzyć, że Jezus jest Kimś większym niż my, że jest Bogiem.

Komentarze zostały przygotowane przez s. M. Tomaszę Potrzebowską CSC

źródło: mateusz.pl

 (Ps 8, 2ab i 5. 6-7. 8-9)

O Panie, nasz Panie,
jak przedziwne jest Twoje imię po całej ziemi.
Czym jest człowiek, że o nim pamiętasz,
czym syn człowieczy, że troszczysz się o niego?

Módlmy się słowami Ewangelii wg Świetego Łukasza.
Potem rzekł do swoich uczniów: «Dlatego powiadam wam: Nie troszczcie się zbytnio o życie, co macie jeść, ani o ciało, czym macie się przyodziać. 23 życie bowiem więcej znaczy niż pokarm, a ciało więcej niż odzienie. 24 Przypatrzcie się krukom: nie sieją ani żną; nie mają piwnic ani spichlerzy, a Bóg je żywi. O ileż ważniejsi jesteście wy niż ptaki! 25 Któż z was przy całej swej trosce może choćby chwilę dołożyć do wieku swego życia? 26 Jeśli więc nawet drobnej rzeczy [uczynić] nie możecie, to czemu zbytnio troszczycie się o inne? 27 Przypatrzcie się liliom, jak rosną: nie pracują i nie przędą. A powiadam wam: Nawet Salomon w całym swym przepychu nie był tak ubrany jak jedna z nich. 28 Jeśli więc ziele na polu, które dziś jest, a jutro do pieca będzie wrzucone, Bóg tak przyodziewa, o ileż bardziej was, małej wiary! Amen

Red.