Ewangelia na dziś (10.03)

Pierwsze czytanie:

 (Est 4, 17k. l-m. r-u)
Królowa Estera zwróciła się do Pana, przejęta niebezpieczeństwem śmierci. I błagała Pana, Boga Izraela, mówiąc: "Panie mój, Królu nasz, Ty jesteś jedyny, wspomóż mnie samotną, niemającą poza Tobą wspomożyciela, bo niebezpieczeństwo jest niejako w mojej ręce. Słyszałam od młodości mojej w pokoleniu moim ojczystym, że Ty, Panie, wybrałeś Izraela spośród wszystkich narodów i ojców naszych ze wszystkich ich przodków na wieczyste dziedzictwo i uczyniłeś im wszystko, co zapowiedziałeś. Wspomnij, Panie, daj się rozpoznać w chwili naszego udręczenia i dodaj mi odwagi, Królu bogów i Władco nad wszystkimi władcami. Włóż stosowną mowę w moje usta przed obliczem lwa i zwróć jego serce ku nienawiści do wroga naszego, aby zginął on sam i ci, którzy są z nim jednej myśli. Wybaw nas ręką Twoją i wspomóż mnie opuszczoną i niemającą nikogo poza Tobą, Panie, który wiesz wszystko".

Psalm:

(Ps 138 (137), 1b-2a. 2b-3. 7e-8)
REFREN: Pan mnie wysłuchał, kiedy Go wzywałem

Będę Cię sławił, Panie, z całego serca,
bo usłyszałeś słowa ust moich.
Będę śpiewał Ci psalm wobec aniołów,
pokłon Ci oddam w Twoim świętym przybytku.

I będę sławił Twe imię za łaskę i wierność Twoją,
bo ponad wszystko wywyższyłeś Twe imię i obietnicę.
Wysłuchałeś mnie, kiedy Cię wzywałem,
pomnożyłeś moc mojej duszy.

Wybawia mnie Twoja prawica.
Pan za mnie wszystkiego dokona.
Panie, Twa łaska trwa na wieki,
nie porzucaj dzieła rąk swoich.

Aklamacja (Ps 51 (50), 12a. 14a)
Stwórz, Boże, we mnie serce czyste i przywróć mi radość Twojego zbawienia.

Ewangelia:

 (Mt 7, 7-12)
Jezus powiedział do swoich uczniów: "Proście, a będzie wam dane; szukajcie, a znajdziecie; kołaczcie, a otworzą wam. Albowiem każdy, kto prosi, otrzymuje; kto szuka, znajduje; a kołaczącemu otworzą. Gdy któregoś z was syn prosi o chleb, czy jest taki, który poda mu kamień? Albo gdy prosi o rybę, czy poda mu węża? Jeśli więc wy, choć źli jesteście, umiecie dawać dobre dary swoim dzieciom, to o ileż bardziej Ojciec wasz, który jest w niebie, da to, co dobre, tym, którzy Go proszą. Wszystko więc, co chcielibyście, żeby wam ludzie czynili, i wy im czyńcie. Albowiem to jest istota Prawa i Proroków".

Komentarze przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego:

Komentarz do pierwszego czytania

W dzisiejszym fragmencie Pisma Świętego spotykamy Esterę, królowę, a więc kobietę o znaczącej pozycji społecznej, która zostaje postawiona przed nieuniknionym wyborem: zaryzykować własne życie, by ratować swój lud czy ratować własne życie, ryzykując zagładę ludu? Bez wahania i stanowczo Estera wybiera pierwsze rozwiązanie i w obliczu niebezpieczeństwa powierza siebie i losy Izraela w ręce Boga. Zwraca się do Niego jako jedynego wspomożyciela.
Czy była samotna? Miała męża, który ją kochał i opiekuna, a jednak jej słowa pokazują prawdę o tym, że w głębi siebie, zawsze jesteśmy samotni i jedynie Bóg może tę samotność wypełnić.
Godny podkreślenia jest również fakt jej wychowania religijnego. Być może opisana sytuacja była najważniejszym momentem w jej życiu i Estera posiadała mocny fundament wiary, który utrzymał ją w chwili próby.
Warto zapoznać się z całą księgą, by zobaczyć, że Estera wraz z bohaterkami przedstawionymi w innych księgach Biblii, min., Judytą, Rut, ale przede wszystkim z Maryją, które przy całej swej cichości, pokorze i kobiecym pięknie, powierzając się Bogu, otrzymały mądrość, siłę i moc wpływania na losy świata.

Komentarz do psalmu

Jesteśmy dziełem Stwórcy i w tej prawdzie wraz z psalmistą możemy pokładać nadzieję, że Bóg będzie nas słuchał i ze wszech miar obdarowywał. Z poczucia wdzięczności za Jego dobroć i wierność niech się w nas rodzą słowa gorącej i autentycznej modlitwy. By nigdy nie stały się niedzielnym obowiązkiem.

Komentarz do Ewangelii

Jezus zachęca nas, żeby z wytrwałością prosić Boga o wszelkie dobro i zapewnia, że będziemy wysłuchani ze względu na Jego Ojcowską miłość.
Dobro, o które prosimy Ojca, przepływa przez każdego nas. A więc to, kim jesteśmy i co robimy dla siebie wzajemnie, ma znaczenie. Ta refleksja budzi, czy powinna budzić, odpowiedzialność za wszystko, co robię, każde słowo, gest i zachęcać do nieustannego kształtowania sumienia.
Otwartość na to, co się wokół dzieje, na wydarzenia i osoby, uwrażliwia na to, co Bóg przynosi także dla mnie. Czasami jest to miłe spotkanie, piękno czy jakiekolwiek dobro, które potrafię zauważyć. Niekiedy to, co się wydarza, wydaje się porażką lub wręcz katastrofą, ciężarem nie do udźwignięcia. Wtedy szczególnie potrzebujemy osób, przez które Bóg przelewa swoją miłość.

Komentarze zostały przygotowane przez Klementynę Pawłowicz-Kot

źródło: mateusz.pl

(Ps 51 (50), 12a. 14a)
Stwórz, Boże, we mnie serce czyste i przywróć mi radość Twojego zbawienia.

Módlmy się.

Kogo miałbym kochać jak nie Ciebie Boże, jak wciąż nie dziękowć Tobie Boże mój. Amen

Red.