Ewangelia na dziś (09.04.2021)

Pierwsze czytanie:

(Dz 4,1-12)
Gdy Piotr i Jan przemawiali do ludu, po uzdrowieniu chromego, podeszli do nich kapłani i dowódca straży świątynnej oraz saduceusze oburzeni, że nauczają lud i głoszą zmartwychwstanie umarłych w Jezusie. Zatrzymali ich i oddali pod straż aż do następnego dnia, bo już był wieczór. A wielu z tych, którzy słyszeli naukę, uwierzyło. Liczba mężczyzn dosięgała około pięciu tysięcy. Następnego dnia zebrali się ich przełożeni i starsi, i uczeni w Jerozolimie: arcykapłan Annasz, Kajfasz, Jan, Aleksander i ilu ich było z rodu arcykapłańskiego. Postawili ich w środku i pytali: Czyją mocą albo w czyim imieniu uczyniliście to? Wtedy Piotr napełniony Duchem świętym powiedział do nich: Przełożeni ludu i starsi! Jeżeli przesłuchujecie nas dzisiaj w sprawie dobrodziejstwa, dzięki któremu chory człowiek uzyskał zdrowie, to niech będzie wiadomo wam wszystkim i całemu ludowi Izraela, że w imię Jezusa Chrystusa Nazarejczyka - którego ukrzyżowaliście, a którego Bóg wskrzesił z martwych - że przez Niego ten człowiek stanął przed wami zdrowy. On jest kamieniem, odrzuconym przez was budujących, tym, który stał się głowicą węgła. I nie ma w żadnym innym zbawienia, gdyż nie dano ludziom pod niebem żadnego innego imienia, w którym moglibyśmy być zbawieni.

Psalm:

 (Ps 118,1.4.22-25)
REFREN: Kamień wzgardzony stał się fundamentem

Dziękujcie Panu, bo jest dobry,
bo Jego łaska trwa na wieki.
Niech bojący się Pana głoszą:
„Jego łaska na wieki”.

Kamień odrzucony przez budujących
stał się kamieniem węgielnym.
Stało się to przez Pana
i cudem jest w naszych oczach.

Oto dzień, który Pan uczynił,
radujmy się w nim i weselmy.
O Panie, Ty nas wybaw,
o Panie, daj nam pomyślność.

 Aklamacja (Ps 118, 24)
Oto dzień, który Pan uczynił, radujmy się w nim i weselmy.

Ewangelia:

(J 21,1-14)
Jezus znowu ukazał się nad Morzem Tyberiadzkim. A ukazał się w ten sposób: Byli razem Szymon Piotr, Tomasz, zwany Didymos, Natanael z Kany Galilejskiej, synowie Zebedeusza oraz dwaj inni z Jego uczniów. Szymon Piotr powiedział do nich: Idę łowić ryby. Odpowiedzieli mu: Idziemy i my z tobą. Wyszli więc i wsiedli do łodzi, ale tej nocy nic nie złowili. A gdy ranek zaświtał, Jezus stanął na brzegu. Jednakże uczniowie nie wiedzieli, że to był Jezus. A Jezus rzekł do nich: Dzieci, czy macie co na posiłek? Odpowiedzieli Mu: Nie. On rzekł do nich: Zarzućcie sieć po prawej stronie łodzi, a znajdziecie. Zarzucili więc i z powodu mnóstwa ryb nie mogli jej wyciągnąć. Powiedział więc do Piotra ów uczeń, którego Jezus miłował: To jest Pan! Szymon Piotr usłyszawszy, że to jest Pan, przywdział na siebie wierzchnią szatę - był bowiem prawie nagi - i rzucił się w morze. Reszta uczniów dobiła łodzią, ciągnąc za sobą sieć z rybami. Od brzegu bowiem nie było daleko - tylko około dwustu łokci. A kiedy zeszli na ląd, ujrzeli żarzące się na ziemi węgle, a na nich ułożoną rybę oraz chleb. Rzekł do nich Jezus: Przynieście jeszcze ryb, któreście teraz ułowili. Poszedł Szymon Piotr i wyciągnął na brzeg sieć pełną wielkich ryb w liczbie stu pięćdziesięciu trzech. A pomimo tak wielkiej ilości, sieć się nie rozerwała. Rzekł do nich Jezus: Chodźcie, posilcie się! żaden z uczniów nie odważył się zadać Mu pytania: Kto Ty jesteś? bo wiedzieli, że to jest Pan. A Jezus przyszedł, wziął chleb i podał im - podobnie i rybę. To już trzeci raz, jak Jezus ukazał się uczniom od chwili, gdy zmartwychwstał

Komentarze przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego:

 Komentarz do pierwszego czytania:

Głoszenie prawdy zmartwychwstania spotyka się z silną opozycją. Święci Piotr i Jan są aresztowani i postawieni przed najwyższą radą sądowniczą, Sanhedrynem. Represja i prześladowanie są okazją dla Apostołów, by z odwagą i przekonaniem zaświadczyć o prawdzie i mocy Zmartwychwstania. Jest to pierwszy oficjalny proces przed Sanhedrynem i staje się pierwowzorem wszystkich procesów na świecie, gdzie uczniowie Jezusa są fałszywie oskarżani i zastraszani, by przestać przemawiać w Imię Jezusa. Zastraszenie jest połączone z surowym zakazem przemawiania w Imię Jezusa. Wielcy tego świata odrzucają fundament (kamień węgielny), na którym jedynie można budować prawdziwe życie. Święty Piotr wyznaje, że nie dano ludziom pod niebem żadnego innego Imienia, w którym moglibyśmy być zbawieni. Ograniczanie działania Jezusa albo Jego odrzucanie jest zamykaniem drogi zbawienia. Św. Piotr, jako głowa Kościoła Chrystusowego, jako pierwszy daje odważne świadectwo przed sądem wobec wielkich i sprawujących władzę w świecie.

Komentarz do psalmu:

Kontynuujemy lekturę i rozważanie Psalmu 118, który śpiewaliśmy Bogu w poranek wielkanocny. Jest on zachętą do uwielbienia i dziękczynienia Bogu. Bóg nie zraża się i nie zniechęca ludzką niewiernością i obojętnością. To, co ludzie odrzucają, Bóg przemienia w najwyższe dobro. Jednocześnie pokazuje niesłuszność przekonań i wyborów człowieka. Psalmista zachęca nas do przemyślenia i przyjęcia postawy ufności, aby skutecznie dostąpić łaski zbawienia: „Kamień odrzucony przez budujących stał się kamieniem węgła. Stało się to przez Pana i cudem jest w naszych oczach”.

Komentarz do Ewangelii:

Cudowny połów ryb jest znakiem błogosławieństwa. Trud bez Jezusa nie przynosi pożądanych efektów. Dopiero, gdy sam Jezus wchodzi w ich niepowodzenie i frustrację, wszystko nabiera nowego wymiaru. Posłuszeństwo Chrystusowi - wbrew własnemu zniechęceniu - uwalnia od wszelkiej beznadziei i staje się zaczynem Bożej łaski. Nie obfitość jest tu najważniejsza, ale posłuszeństwo i rozpoznanie Zmartwychwstałego, który nie opuszcza nas w chwilach niepowodzeń. Pragnie, abyśmy nie ulegali presji zniechęcenia. Objawienie Chrystusa jest ukazaniem nowej drogi. Nowość polega na nadaniu nowej jakości starym rzeczom. Nowa jakość to głębsze posłuszeństwo i wrażliwość na natchnienia Boże: zarzućcie sieci po prawej stronie.

Komentarze zostały przygotowane przez ks. dr Leszeka Rasztawickiego

źródło: mateusz.pl

(J 21,1-14) ...Rzekł do nich Jezus: Przynieście jeszcze ryb, któreście teraz ułowili. Poszedł Szymon Piotr i wyciągnął na brzeg sieć pełną wielkich ryb w liczbie stu pięćdziesięciu trzech. A pomimo tak wielkiej ilości, sieć się nie rozerwała. Rzekł do nich Jezus: Chodźcie, posilcie się! żaden z uczniów nie odważył się zadać Mu pytania: Kto Ty jesteś? bo wiedzieli, że to jest Pan. A Jezus przyszedł, wziął chleb i podał im - podobnie i rybę. To już trzeci raz, jak Jezus ukazał się uczniom od chwili, gdy zmartwychwstał.

Módlmy się.

 Abyśmy w bliźnich i potrzebujacych potrafoili dostrzec Boga, bo tylko tak możemy realizować wcielenie w życie nauki Pana Jezusa, tylko tak ustrzeżemy wiary.  Pan Bóg  w Ewangelii św. Łukasza (Łk 18,8) stawia nam pytanie: "Czy jednak Syn Człowieczy znajdzie wiarę na ziemi gdy przyjdzie?" Amen

Red.