Ewangelia na dziś (06.08)

Pierwsze czytanie:

(Dn 7, 9-10. 13-14)
Patrzałem, aż postawiono trony, a Przedwieczny zajął miejsce. Szata Jego była biała jak śnieg, a włosy Jego głowy jakby z czystej wełny. Tron Jego był z ognistych płomieni, jego koła — płonący ogień. Strumień ognia się rozlewał i wypływał sprzed Niego. Tysiąc tysięcy służyło Mu, a dziesięć tysięcy po dziesięć tysięcy stało przed Nim. Sąd zasiadł i otwarto księgi. Patrzałem w nocnych widzeniach, a oto na obłokach nieba przybywa jakby Syn Człowieczy. Podchodzi do Przedwiecznego i wprowadzają Go przed Niego. Powierzono Mu panowanie, chwałę i władzę królewską, a służyły Mu wszystkie narody, ludy i języki. Panowanie Jego jest wiecznym panowaniem, które nie przeminie, a Jego królestwo nie ulegnie zagładzie.

Psalm:

(Ps 97, 1-2. 5-6. 9)
REFREN: Pan wywyższony króluje nad ziemią

Pan króluje, wesel się, ziemio,
radujcie się, liczne wyspy!
Obłok i ciemność wokół Niego,
prawo i sprawiedliwość podstawą Jego tronu.

Góry jak wosk topnieją przed obliczem Pana,
przed obliczem władcy całej ziemi.
Jego sprawiedliwość rozgłaszają niebiosa,
a wszystkie ludy widzą Jego chwałę.

Ponad całą ziemię
Tyś bowiem wywyższony
i nieskończenie wyższy
ponad wszystkich bogów.

Aklamacja (Mt 17, 5c)
To jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie, Jego słuchajcie.

Ewangelia:

(Mk 9, 2-10)
Jezus wziął z sobą Piotra, Jakuba i Jana i zaprowadził ich samych osobno na górę wysoką. Tam przemienił się wobec nich. Jego odzienie stało się lśniąco białe tak, jak żaden wytwórca sukna na ziemi wybielić nie zdoła. I ukazał się im Eliasz z Mojżeszem, którzy rozmawiali z Jezusem. Wtedy Piotr rzekł do Jezusa: "Rabbi, dobrze, że tu jesteśmy; postawimy trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza". Nie wiedział bowiem, co należy mówić, tak byli przestraszeni. I zjawił się obłok, osłaniający ich, a z obłoku odezwał się głos: "To jest mój Syn umiłowany, Jego słuchajcie". I zaraz potem, gdy się rozejrzeli, nikogo już nie widzieli przy sobie, tylko samego Jezusa. A gdy schodzili z góry, przykazał im, aby nikomu nie rozpowiadali o tym, co widzieli, zanim Syn Człowieczy nie powstanie z martwych. Zachowali to polecenie, rozprawiając tylko między sobą, co znaczy powstać z martwych.

Komentarze przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego:

Komentarz do pierwszego czytania:

Na górze Tabor Pan Jezus ukazał się w chwale wybranym apostołom, aby przygotować ich na dramat wydarzeń paschalnych. Obok Niego ukazują się Eliasz i Mojżesz, symbolizujący Prawo i Proroków, a więc całe Pismo święte. Po zmartwychwstaniu Chrystusa uczniowie będą realizowali program zawarty w tej scenie – w Piśmie świętym będą znajdowali zarówno potwierdzenie prawdziwości misji Jezusa, jak i najgłębszy jej sens. Święty Piotr w swoim liście cudowi Przemienienia nadaje nieco inny sens. Jego słuchacze nie potrzebują umocnienia na czas męki i śmierci Mistrza, ale na wydarzenia związane z Jego powtórnym przyjściem, czyli z końcem świata. Dla ówczesnych chrześcijan, w odróżnieniu od chrześcijan naszych czasów, perspektywa przyjścia Pana była bliska i oczekiwana. Aby nie popełnili oni tych samych błędów, co apostołowie podczas męki Pana, św. Piotr przywołuje ich - a wraz z nimi i nas - do wsłuchiwania się w słowo Boże. Przy czym ku naszemu zdziwieniu nazywa je mową „mocniejszą” nawet od widzenia Jezusa w chwale. Tak! Taką moc ma Pismo święte! Pamiętne są słowa z przypowieści o bogaczu i Łazarzu: „Jeśli Mojżesza i Proroków nie słuchają, to choćby kto z umarłych powstał, nie uwierzą!”.

Komentarz do psalmu:

W Przemienieniu Chrystus ukazał uczniom swoją chwałę. Aspekt chwały w Starym Testamencie trafnie oddają tak zwane „Psalmy królewskie”, które wychwalają tryumf i panowanie Boga Wszechmogącego. Królowanie Boga jest wieczne, ale przejawi się ono w sposób szczególny podczas paruzji, czyli powtórnego przyjścia Jezusa Chrystusa, kiedy zostaną pokonani wszyscy wrogowie dzieci Bożych. Święty Paweł o tym dniu mówi: „Trzeba bowiem, ażeby królował, aż położy wszystkich nieprzyjaciół pod swoje stopy. Jako ostatni wróg zostanie pokonana śmierć” (1Kor 15, 25-26). Bardzo dobrze rozumieli tę prawdę pierwsi chrześcijanie, którzy oczekiwali paruzji nie z lękiem, jak nasze współczesne pokolenie, ale z utęsknieniem. Dzięki dzisiejszemu psalmowi niech ich nasycony entuzjazmem nastrój udzieli się również i nam.

Komentarz do Ewangelii:

Jednym z trwałych owoców pontyfikatu Jana Pawła II są tak zwane „Tajemnice światła” Różańca świętego. Jedną z tajemnic jest „Przemienienie Pańskie”. W ten sposób wierni częściej mogą wracać do tego ważnego wydarzenia. W duchu wiary jesteśmy zaproszeni, aby razem z apostołami wejść na ową „górę wysoką”, by zobaczyć tam Jezusa w chwale wraz z towarzyszącymi mu Mojżeszem i Eliaszem i usłyszeć z obłoku głos Ojca: „To jest Mój Syn umiłowany, Jego słuchajcie!”. Kontemplując ten obraz, możemy poczuć atmosferę królestwa Bożego na ziemi, atmosferę Bożego świata. Atmosfera ta tak bardzo głęboko odpowiada ludzkiemu duchowi, że Piotr chciał zostać już tam na stałe. Powiedział: „Rabbi, dobrze, że tu jesteśmy; postawimy trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza”. Uczucie szczęścia, pokoju i miłości sprawiło, że zapomniał on zupełnie o sobie i o pozostałych dwóch apostołach. Nie będzie to długotrwałe uczucie. Nie ustrzeże ich ono od paraliżującego strachu w godzinę męki Pańskiej. Ale z drugiej strony, dzięki takim właśnie przeżyciom będą w stanie podjąć swoją misję po Jego zmartwychwstaniu.

Komentarze zostały przygotowane przez o. Dariusza Pielaka SVD

źródło: mateusz.pl

(Mt 17, 5c)
To jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie, Jego słuchajcie.

Módlmy się.

Bądź Uwielbiony Boże Ojcze Wszechmogący za to żeś  nam Syna swego dał. Amen 

Red.