Ewangelia na dziś (05.04.2021)

Pierwsze czytanie:

(Dz 2,14.22-32)
W dniu pięćdziesiątnicy stanął Piotr razem z Jedenastoma i przemówił do nich donośnym głosem: Mężowie Judejczycy i wszyscy mieszkańcy Jerozolimy, przyjmijcie do wiadomości i posłuchajcie uważnie mych słów. Mężowie izraelscy, słuchajcie tego, co mówię: Jezusa Nazarejczyka, Męża, którego posłannictwo Bóg potwierdził wam niezwykłymi czynami, cudami i znakami, jakich Bóg przez Niego dokonał wśród was, o czym sami wiecie, tego Męża, który z woli postanowienia i przewidzenia Bożego został wydany, przybiliście rękami bezbożnych do krzyża i zabiliście. Lecz Bóg wskrzesił Go, zerwawszy więzy śmierci, gdyż niemożliwe było, aby ona panowała nad Nim, bo Dawid mówił o Nim: Miałem Pana zawsze przed oczami, gdyż stoi po mojej prawicy, abym się nie zachwiał. Dlatego ucieszyło się moje serce i rozradował się mój język, także i moje ciało spoczywać będzie w nadziei, że nie zostawisz duszy mojej w Otchłani ani nie dasz świętemu Twemu ulec skażeniu. Dałeś mi poznać drogi życia i napełnisz mnie radością przed obliczem Twoim. Bracia, wolno powiedzieć do was otwarcie, że patriarcha Dawid umarł i został pochowany w grobie, który znajduje się u nas aż po dzień dzisiejszy. Więc jako prorok, który wiedział, że Bóg przysiągł mu uroczyście, iż jego Potomek zasiądzie na jego tronie, widział przyszłość i przepowiedział zmartwychwstanie Mesjasza, że ani nie pozostanie w Otchłani, ani ciało Jego nie ulegnie rozkładowi. Tego właśnie Jezusa wskrzesił Bóg, a my wszyscy jesteśmy tego świadkami.

Psalm:

(Ps 16,1-2.5.7-11)
REFREN: Strzeż mnie, o Boże, Tobie zaufałem

Zachowaj mnie Boże, bo uciekam się do Ciebie,
mówię do Pana: „Tyś jest Panem moim”.
Pan moim dziedzictwem i przeznaczeniem,
to On mój los zabezpiecza.

Błogosławię Pana, który dał mi rozsądek,
bo serce napomina mnie nawet nocą.
Zawsze stawiam sobie Pana przed oczy,
On jest po mojej prawicy, nic mną nie zachwieje.

Dlatego cieszy się moje serce i dusza raduje,
a ciało moje będzie spoczywać bezpiecznie
bo w kraju zmarłych duszy mej nie zostawisz
i nie dopuścisz, bym pozostał w grobie.

Ty ścieżkę życia mi ukażesz,
pełnię Twojej radości
i wieczną rozkosz
po Twojej prawicy.

 Aklamacja (Ps 118,24)
Oto dzień, który Pan uczynił, radujmy się w nim i weselmy.

Ewangelia:

(Mt 28,8-15)
Gdy anioł przemówił do niewiast, one pośpiesznie oddaliły się od grobu, z bojaźnią i wielką radością, i biegły oznajmić to Jego uczniom. A oto Jezus stanął przed nimi i rzekł: Witajcie. One podeszły do Niego, objęły Go za nogi i oddały Mu pokłon. A Jezus rzekł do nich: Nie bójcie się. Idźcie i oznajmijcie moim braciom: niech idą do Galilei, tam Mnie zobaczą. Gdy one były w drodze, niektórzy ze straży przyszli do miasta i powiadomili arcykapłanów o wszystkim, co zaszło. Ci zebrali się ze starszymi, a po naradzie dali żołnierzom sporo pieniędzy i rzekli: Rozpowiadajcie tak: Jego uczniowie przyszli w nocy i wykradli Go, gdyśmy spali. A gdyby to doszło do uszu namiestnika, my z nim pomówimy i wybawimy was z kłopotu. Ci więc wzięli pieniądze i uczynili, jak ich pouczono. I tak rozniosła się ta pogłoska między żydami i trwa aż do dnia dzisiejszego.

Komentarze przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego:

Komentarz do pierwszego czytania:

Święty Piotr obwieszcza światu zmartwychwstanie Chrystusa. Wypełnia się proroctwo modlitwy i nadziei Izraela: w kraju zmarłych duszy mej nie zostawisz i nie dopuścisz, bym pozostał w grobie (Ps 16). Święty Piotr zrozumiał w końcu Pisma i sens nauczania Jezusa: Mesjasz będzie cierpiał i trzeciego dnia zmartwychwstanie, w imię Jego głoszone będzie nawrócenie i odpuszczenie grzechów wszystkim narodom, począwszy od Jeruzalem. Wy jesteście świadkami tego (Łk 24, 46-48). Wcześniej niepewny, zalękniony, z wieloma propozycjami dla Mistrza, co mógłby dla Niego uczynić, ale zawsze pełen gotowości i gorliwości służenia Panu. Teraz staje się pełnym odwagi świadkiem Jezusa wobec całego świata. Dokonuje się niezwykła transformacja świętego Piotra mocą Zmartwychwstałego.
Wygłasza pierwszą mowę apostolską, która staje się wzorem przepowiadania w Kościele, a jej źródło ma swój początek i dopełnienie w Męce, Śmierci i Zmartwychwstaniu Jezusa. Odtąd Ewangelia nabiera nowego paschalnego znaczenia, gdzie wspomina się i rozważa życie i przepowiadanie Jezusa, Jego odkupieńczą śmierć na Krzyżu za nasze grzechy i chwalebne Zmartwychwstanie.
Trzeba jednak podkreślić, że Zmartwychwstanie jest tylko etapem w misji Jezusa. Jego dopełnieniem jest Wniebowstąpienie i zasiadanie po prawicy Ojca, a nade wszystko nieustanne orędownictwo Jezusa za nami, pielgrzymami ku zmartwychwstaniu w Chrystusie i życiu wiecznemu w Bogu.

Komentarz do psalmu:

Psalm 16 jest modlitwą pełną ufności, choć niektórzy uważają, że jest rodzajem lamentacji, prośby człowieka w ciężkiej chorobie zagrażającej śmierci. Na pewno wspólna obu tym kierunkom jest ufność, jaką proszący pokłada w Panu. Z całego serca wierzy, że Bóg jest obecny nie tylko w życiu, ale i w śmierci. Nie pozwoli on swemu Słudze pozostać w szeolu. Otrzymuje nawet większe zapewnienie, że nie będzie nawet oglądał grobu. Bóg nigdy nie opuści swego Sługi, który postępował sprawiedliwie. Śmierć nad nim nie ma władzy, bo jest w rękach Boga, Stwórcy i Ojca.

Komentarz do Ewangelii:

Niewiasty z bojaźnią i wielką radością biegną, aby obwieścić Apostołom, że Pan zmartwychwstał i żyje. Stają się pierwszymi świadkami Zmartwychwstałego. Ich świadectwo jest weryfikowane przez wspólnotę pierwszego Kościoła. Jednak prawda Zmartwychwstania spotyka się z wielką opozycją współczesnego świata. Propaganda kłamstwa pragnie zniszczyć prawdę Boga. Wielcy tego świata kierowani strachem bronią swej pozycji i wpływów. Są całkowicie zamknięci na prawdę objawioną w Chrystusie. Siłami ludzkimi pragną unicestwić prawdę – przez władzę i pieniądze. W tej walce Zmartwychwstały jest z nami i pragnie abyśmy Jemu zawierzyli: Nie bójcie się. Idźcie i oznajmijcie moim braciom. Potrzebna jest odwaga i wytrwałość w obliczu wrogości wobec Ewangelii. Nie wolno dać się zastraszyć w żaden sposób, ale zaufać potędze i mocy Chrystusa Ukrzyżowanego i Zmartwychwstałego.

Komentarze zostały przygotowane przez ks. dr Leszeka Rasztawickiego

źródło: mateusz.pl

(Mt 28,8-15)
Gdy anioł przemówił do niewiast, one pośpiesznie oddaliły się od grobu, z bojaźnią i wielką radością, i biegły oznajmić to Jego uczniom. A oto Jezus stanął przed nimi i rzekł: Witajcie. One podeszły do Niego, objęły Go za nogi i oddały Mu pokłon. A Jezus rzekł do nich: Nie bójcie się. Idźcie i oznajmijcie moim braciom: niech idą do Galilei, tam Mnie zobaczą.

Módlmy się.

 Chrystus Zmartwychwstał. Nie ma Go tu. Módlmy się aby Chrustus Zmartwychwstał w nas. Amen

Red.