Ewangelia na dziś (03.12)

Pierwsze czytanie:

 (Iz 29,17-24)
To mówi Pan Bóg: „Czyż nie w krótkim już czasie Liban zamieni się w ogród, a ogród za bór zostanie uznany? W ów dzień głusi usłyszą słowa księgi, a oczy niewidomych, wolne od mroku i od ciemności, będą widzieć. Pokorni wzmogą swą radość w Panu, i najubożsi rozweselą się w Świętym Izraela, bo nie stanie ciemięzcy, z szydercą koniec będzie, i wycięci będą wszyscy, co za złem gonią: którzy słowem przywodzą drugiego do grzechu, którzy w bramie stawiają sidła na sędziów i powodują odprawę sprawiedliwego z niczym. Dlatego tak mówi Bóg domu Jakuba, który odkupił Abrahama: "Odtąd Jakub nie będzie się rumienił ani oblicze jego już nie przyblednie, bo gdy ujrzy swe dzieci, dzieło mych rąk, wśród siebie, ogłosi imię moje jako święte. Wtedy czcić będą Świętego Jakubowego i z bojaźnią szanować Boga Izraela». Duchem zbłąkani poznają mądrość, a szemrzący zdobędą pouczenie”.

Psalm:

(Ps 27,1,4,13-14)
REFREN: Pan moim światłem i zbawieniem moim

Pan moim światłem i zbawieniem moim,
kogo miałbym się lękać?
Pan obrońcą mego życia,
przed kim miałbym czuć trwogę?

O jedno tylko proszę Pana, o to zabiegam,
żebym mógł zawsze przebywać w Jego domu
przez wszystkie dni życia,
Abym kosztował słodyczy Pana,
stale się radował Jego świątynią.

Wierzę, że będę oglądał dobra Pana
w krainie żyjących.
Oczekuj Pana, bądź mężny,
nabierz odwagi i oczekuj Pana.

Aklamacja
Oto nasz Pan przyjdzie z mocą i oświeci oczy sług swoich.

Ewangelia:

 (Mt 9,27-31)
Gdy Jezus przechodził, szli za Nim dwaj niewidomi, którzy głośno wołali: „Ulituj się nad nami, Synu Dawida”. Gdy wszedł do domu, niewidomi przystąpili do Niego, a Jezus ich zapytał: „Wierzycie, że mogę to uczynić”? Oni odpowiedzieli Mu: „Tak, Panie”. Wtedy dotknął ich oczu, mówiąc: „Według wiary waszej niech się wam stanie”. I otworzyły się ich oczy, a Jezus surowo im przykazał: „Uważajcie, niech się nikt o tym nie dowie”. Oni jednak, skoro tylko wyszli, roznieśli wieść o Nim po całej tamtejszej okolicy.

Komentarze przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego:

Komentarz do pierwszego czytania:

Tematem dzisiejszych czytań jest wzrok, a mówiąc dokładniej, ślepota oraz uzdrowienie z tej niepełnosprawności.
Prorok Izajasz w dzisiejszym czytaniu zapowiada powszechną przemianę, którą można ogólnie nazwać przemianą starego ludu w zupełnie Nowy Lud Boży. Stary lud to ludzie, którzy są duchowo zaślepieni. To ci, którzy wobec wszelkich dzieł i znaków Bożych pozostawali ociemniali, głusi i zatwardziali. Stary lud charakteryzuje się także brutalną segregacją, poprzez którą pokorni i ubodzy zostali odrzuceni i zlekceważeni przez szyderców, ciemięzców, gorszycieli i grzeszników.
Na szczęście w Dniu Pana oczy zostaną uzdrowione i otwarte, ponieważ wszystko zostanie przemienione na lepsze. Wszystkie objawy zepsutego stworzenia (choroba, cierpienie, smutek, grzech) będą usunięte, a cały świat powróci do pierwotnego porządku zaplanowanego przez Boga. W taki sposób powstanie Nowy Lud, który będzie radykalnie sprzeciwiał się wszelkiemu złu, a ci spychani na margines zasmakują prawdziwej radości i dobra. To wszystko kryje się pod pojęciem otwarcia oczu – zrozumieniu planu Boga prowadzącego do Jego kultu i uwielbienia.
My także mamy czas na uzdrowienie i otwarcie naszych oczu. Ten proces należy rozpocząć od uznania i uwielbienia Boga jako swojego Pana.

Komentarz do psalmu:

Człowiek bardzo często doświadcza stanu ciemności, którą są trudności, upokorzenia, zgorszenie, grzech, egoizm… Psalmista wskazuje na prawdziwe światło, które jest w stanie rozjaśnić wszystkie problemy i ciemności pojawiające się w życiu człowieka, to znaczy spojrzeć na nie w nowej perspektywie. Tym światłem jest Pan Bóg! On nie chce mojej śmierci i ślepoty prowadzącej do zagubienia, ponieważ jest „obroną mojego życia”. On pragnie, aby Jego światło oświetlało moją drogę do Jego domu i abym tam się radował pełnią życia.
Autor psalmu dodaje nam dzisiaj otuchy. Wśród wszelkich cierpień i przeciwności spotykających nas każdego dnia mamy mężnie i odważnie oczekiwać na Pana, uciekać się do Niego. On jest naszym ratunkiem.

Komentarz do Ewangelii:

Jezus „przychodzi z mocą”, aby „oświecić oczy” tym, którzy wierzą, że może to uczynić i o to zabiegają. Jest to o tyle ważne, że ślepi i w ogóle chorzy nie znajdowali żadnego zrozumienia w społeczeństwie. Byli równoważeni z ludźmi złymi, których spotkała kara za ich uczynki. Ewangelista opisuje Chrystusa, który nie dość, że spotyka się z odtrąconymi i rozmawia z nimi, to jeszcze wyciąga do nich pomocną dłoń, okazuje miłosierdzie i ich uzdrawia – przynosi przejrzenie.
Dzisiejsza perykopa uświadamia nam bardzo ważną prawdę. My sami jesteśmy zaślepieni grzechem, dlatego potrzebujemy uzdrowienia i oświecenia. Jest to możliwe wtedy, kiedy uwierzymy, że tylko Chrystus może tego dokonać i okazać miłosierdzie nad nami. A także sami poprosimy Jezusa o światło i pomoc. On sam nie będzie wkraczał w nasze życie, bez naszej woli. Dlatego wołajmy z całego serca tak, jak ślepcy: „ulituj się nad nami, Synu Dawida!” Uwolnienie i uzdrowienie z pewnością się wówczas dokona. Przede wszystkim w sakramencie pokuty i pojednania, w którym możemy spojrzeć Bożym wzrokiem na nasz grzech, na to, co on zasłania i niszczy w naszym życiu. Jezus da nam siłę do zerwania z naszą ślepotą.

Komentarze zostały przygotowane przez ks. Wojciecha Węglowskiego

źródło: mateusz.pl

Oto nasz Pan przyjdzie z mocą i oświeci oczy sług swoich.

Módlmy się.

 Panie Boże, otwórz moje oczy i serce na prawdziwe poznanie Ciebie. Amen

Red.